RE-BELLE, solo van beeldend kunstenaar Maria Roosen in de Grote Kerk Breda

Voor de oplettende bezoeker zijn ze nog steeds zichtbaar in de lichte, bijna serene Grote Kerk Breda: fragmenten van de diepe kleuren die ooit het rijke interieur sierden. Bijna vijf eeuwen geleden verdwenen ze onder een witte kalklaag na de turbulente Tachtigjarige Oorlog. Nu brengt de internationaal bekende kunstenaar Maria Roosen vanaf 14 april de kracht van kleur terug met haar werk tijdens de solopresentatie ‘RE-BELLE’.

‘Tools for feelings’ noemt Maria Roosen (Oisterwijk, 1957) haar sculpturen, aquarellen en tekeningen: gereedschap om gevoelens mee uit te drukken. Die gevoelens zijn voor iedereen herkenbaar en worden opgeroepen door wezenlijke menselijke ervaringen: het wonder van vruchtbaarheid, geboorte en leven, de kleur en kracht van groei en bloei, de energie van liefde en ontmoeting, maar ook het proces van rouw en verlies.

Terugkerende motieven in haar werk zijn onder meer trossen bessen, melkkannen, bouwstenen, halskettingen en rozenkransen, ladders en borsten. Ze werkt graag met glas, een materiaal dat van nature een zekere vloeibaarheid en transparantie heeft. Maar ze gebruikt ook hout, textiel en andere materialen. Haar werk is poëtisch, verwijst vaak met een knipoog naar het alledaagse, maar verheft zich er ook boven. Zo verbindt ze uiteenlopende associaties en emoties - schijnbaar luchtig maar altijd met een diepere laag - aan haar werk.

RE-BELLE, de kracht van kleur
Met RE-BELLE reageert Roosen met haar poëtische, krachtige en rebelse werken op de monumentale ruimte van de kerk en de bijzondere verhalen en symboliek die sinds eeuwen in de Grote Kerk Breda aanwezig zijn. Ze brengt de kracht van kleur weer terug in het monument. Zo combineert ze in haar installatie ‘Fruits of Love’ in de Prinsenkapel - boven de grafkelder van de Nassaus, de voorvaderen van onze koninklijke familie - gekleurd glaswerk met verse granaatappels en citroenen die gaan verkleuren en verschrompelen in de tijd en zo de vergankelijkheid van het leven tonen.

Ook presenteert ze ‘Shelter 2’, een installatie waarin je als in een Baboesjka kan schuilen. Een plek om je even terug te trekken, voor rust en bezinning. Deze kapel voor één persoon is aan de buitenkant zwart gebrand en van binnen van onbeschilderd hout; warm, natuurlijk en beschermend.

In de solopresentatie vormt deze ‘Shelter 2’ een duo met ‘Turn Magdalena Turn’; eenzelfde soort cocon met banen van kleur en gefreesde lijnen die langs het ’lichaam‘ naar beneden golven, verwijzend naar hoe Maria Magdalena, de vrouw die een van de discipelen van Jezus en misschien ook zijn geliefde en weldoener was, vaak wordt afgebeeld: met lang, loshangend haar. De tegenstelling tussen beide sculpturen vormen een mooi contrast tussen rouwen, naar binnen gericht zijn, en hoop, gericht op de buitenwereld.

Thema’s die ook al eeuwenlang in de geschiedenis van de Grote Kerk Breda een rol spelen.