Haarendael is het vroegere bisschoppelijk grootseminarie, opgericht in 1839. Onder meer Peerke Donders is er opgeleid tot priester. Het monumentale complex bestaat onder meer uit een kapel, een koetshuis en een groot hoofdgebouw. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Haarendael een interneringskamp en gevangenis. Burgemeesters en andere vooraanstaande burgers worden er gegijzeld. De professoren van Haarendael zorgen in die tijd voor het veiligstellen van de wijncollectie, door deze in de omringende grachten te verstoppen.
Later fungeert Haarendael 45 jaar lang als woonvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking. De bestemming van het complex wordt nu herontwikkeld.
